عکسهای کمتر منتشر شده غیبی از شهید رجایی /ارزش دیدن دارد

1-Mohammad-Ali Rajai (15 June 1933 – 30 August 1981) was the second President of homeland from 2 to 30 August 1981 after serving as prime minister under Abolhassan Banisadr.

رییس جمهور شهید محمدعلی رجایی (15 ژوئن 1933 - 30 اوت 1981) دومین رئیس جمهوی اسلامی ایران از 2 تا 30 اوت 1981 پس از خدمت به عنوان نخست وزیر در زمان ابوالحسن بنی صدر

He was also minister of foreign affairs from 11 March 1981 to 15 August 1981, while he was prime minister. He was assassinated in a bombing on 30 August 1981 along with prime minister Mohammad-Javad Bahonar.

اقامه نماز به امامت آیت الله طالقانی در زمان میانسالی آیت الله -شهید رجایی همچنین از 11 مارس 1981 تا 15 اوت 1981 وزیر امور خارجه بود ، در حالی که نخست وزیر بود. وی در 30 آگوست 1981 به همراه نخست وزیر شهید محمد جواد باهنر در یک بمب گذاری توسط مجاهیدین خلق ترور شد.

His father, Abdulsamad, died when he was 4 years old after which he lived with his mother and brother. Rajai grew up in Qazvin, and moved to Tehran in 1946. After moving to Tehran, he had a close relationship with the anti-Shah groups and parties.

پدر وی ، عبدالسلام ، هنگامی که 4 سال داشت ، درگذشت و پس از آن با مادر و برادرش زندگی کرد. رجایی در قزوین بزرگ شد و در سال 1946 به تهران نقل مکان کرد.و با دستفروشی زندگی گذارند پس از عزیمت به تهران ، با گروه ها و احزاب ضد شاه رابطه نزدیکی برقرار کرد.

He was known with Ayatollah Mahmoud Taleghani. In 1958, he moved to Bijar for a short period, but after a year, he moved back to capital and graduated with a degree in education from Tarbiat Moallem University in 1959.

دیدار مشترک رییس جمهور و نخست وزیر -وی با آیت الله محمود طالقانی شناخته شده بود. در سال 1958 ، وی برای مدت کوتاهی به بیجار نقل مکان کرد ، اما پس از یک سال ، دوباره به پایتخت بازگشت و با درجه تحصیلات خود را از دانشگاه تربیت معلم در سال 1959 فارغ التحصیل شد.

). In 1960, he also joined Freedom Movement of homeland. He was arrested by the Shah’s forces for three times for his opposition activities.Rjai was finally detained in May 1974, but was set free after four years.

وی به عضویت سازمان های مختلف در آمد در سال 1960 نیز به جنبش آزادی میهن پیوست. وی به دلیل فعالیتهای مخالف خود سه بار توسط نیروهای شاه دستگیر شد .رجائی سرانجام در ماه مه 1974 بازداشت شد ، اما پس از چهار سال آزاد شد.

At the beginning, Gholam Hosein Shokohi was the minister of education, and Rajaei was one of his chancellors. After Shokohi’s resigning due to illness, Muhammad Ali Rajaei was appointed as the supervisor of the ministry of education. He was introduced by Muhammad Javad Bahonar, and he became the supervisor of education ministry from 18th shahrivar month to 7th mehr at 1357 solar.

در ابتدا غلامحسین شکوهی وزیر آموزش و پرورش بود و رجایی یکی از معاون های وی بود. پس از استعفای شکوهی به دلیل بیماری ، محمد علی رجایی به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شد. وی توسط محمد جواد باهنر معرفی شد و از 18 ماه شهریور تا 7 مهر در 1357 خورشیدی سرپرست وزارت آموزش و پرورش شد.

Finally, Mehdi Bazargan presented him as the minister of education in his cabinet. His programs in the ministry of education included fair distribution of facilities, fair distribution of finance among staffs, reforming of centers of educating teachers, creating a suitable pedagogical system for Muslim society, developing of Islamic ethics among teachers and pupils, creating a good relation between parents and teachers and respect to dignity of teachers according to Islam.

حضور شهید رجایی در کنار آیت الله منتظری و شومین شهید محرا صدوقی -سرانجام مهدی بازرگان وی را به عنوان وزیر آموزش و پرورش در کابینه خود معرفی کرد. برنامه های وی در وزارت آموزش و پرورش شامل توزیع عادلانه تسهیلات ، توزیع عادلانه امور مالی در بین کارکنان ، اصلاح مراکز آموزش معلمان ، ایجاد یک سیستم آموزشی مناسب برای جامعه اسلامی ، توسعه اخلاق اسلامی در بین معلمان و دانش آموزان ، ایجاد رابطه خوب بین والدین و معلمان و احترام به عزت معلمان مطابق اسلام.

These schedules were very important for Rajaei, and he tried to realize them. He was in charge of the ministry for nine months. The most important achievements were the consistency of all schools and also trying to do away with discrimination and differences.

این برنامه ها برای رجایی بسیار مهم بودند و او سعی داشت آنها را محقق کند. او نه ماه مسئولیت این وزارتخانه را برعهده داشت. مهمترین دستاوردها سازگاری همه مدارس و نیز تلاش برای رفع تبعیض و اختلاف بود.

In 1979, Rajai left the Freedom Movement. Following the persian Revolution, he was appointed minister of education in the government of Mehdi Bazargan, and although Bazargan’s cabinet resigned on 6 November 1979, he did not resign and remained in the post until 12 August 1980 when he became prime minister.

در سال 1979 ، رجایی جنبش آزادی را ترک کرد. پس از انقلاب persian ، او به عنوان وزیر آموزش و پرورش در دولت مهدی بازرگان منصوب شد و اگرچه کابینه بازرگان در 6 نوامبر 1979 استعفا داد ، اما استعفا نکرد و تا 12 اوت 1980 هنگامی که نخست وزیر شد ، در این سمت ماند.

Following the presidency of Bani Sadr, after 5 months, he nominated Rajai for the position, and parliament voted him in. He appointed Khodapanahi as foreign minister, Mohammad-Reza Mahdavi Kani as interior minister and Javad Fakori as defence minister.

پس از ریاست جمهوری بنی صدر ، پس از 5 ماه ، رجایی را برای این سمت معرفی کرد و پارلمان به وی رأی داد. وی خدپاناهی را به عنوان وزیر امور خارجه ، محمدرضا مهدوی کنی به عنوان وزیر کشور و جواد فکوری را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرد.

During his prime ministership, the homeland–Iraq War started and his government’s first policy became the “victory and defence”.

در دوره نخست وزیری وی ، جنگ ایران - عراق آغاز شد و اولین سیاست دولت وی به "پیروزی و دفاع" تبدیل شد.

He was in office until 2 August 1981 when he became the second president of homeland.He also tried to change the contents of educational books and also made attempts of Islamization of their contents.

وی تا دوم اوت سال 1981 هنگامی که دومین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران شد ، در سمت ریاست جمهوری بود. وی همچنین سعی در تغییر محتوای کتابهای آموزشی داشت و همچنین سعی در اسلامی کردن مطالب آنها داشت.

Bani Sadr was impeached on 22 June 1981 by parliament, and Khomeini held a Provisional Presidential Council by 6 people headed by Mohammad Beheshti and later Abdul-Karim Mousavi Ardebili. Rajai was one of the members of that Council. He nominated himself for the presidential election in 1981.

بنی صدر در 22 ژوئن 1981 توسط مجلس استیضاح شد و امام خمینی 6 نفر به ریاست محمد بهشتی و بعداً عبدالکریم موسوی اردبیلی ، شورای موقت ریاست جمهوری را برگزار کرد. رجایی یکی از اعضای آن شورای بود. وی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1981 نامزد كرد.

He was the first president from the Islamic Republican Party after winning 91% of the votes. He officially became the president after the Oath of Office in 2 August 1981.

وی پس از کسب 91٪ آرا ، اولین رئیس جمهور از حزب جمهوری اسلامی بود. وی رسما پس از ادای سوگند در 2 اوت 1981 رئیس جمهور شد.

He named Mohammad-Javad Bahonar to the Parliament to become the next prime minister. Parliament voted in to Bahonar and he formed a new government.

وی محمد-جواد باهنر را به مجلس معرفی كرد تا نخست وزیر بعدی شود. مجلس به باهنر رای داد و او دولت جدیدی تشکیل داد.

On 30 August 1981, President Rajai held a meeting of Iran’s Supreme Defence Council, along with the Prime Minister Mohammad Javad Bahonar.

در 30 اوت 1981 ، رئیس جمهور رجایی جلسه‌ای از شورای عالی دفاع ایران به همراه نخست وزیر محمد جواد باهنر برگزار کرد.

Witnesses later stated that a trusted aide brought a briefcase into the conference room, set it between the two leaders, and then left.

شاهدان بعداً اظهار داشتند كه يكي از معاونان معتمد ، كيفي را وارد اتاق كنفرانس كرد ، آن را بين دو رهبر قرار داد و سپس خارج شد.

Another person opened the case, triggering a bomb that set the room ablaze and killed Rajai, Bahonar, and three others.

فرد دیگری پرونده را باز کرد و باعث بمبی شد که اتاق را آتش زد و رجایی ، باهنر و سه نفر دیگر را به قتل رساند.

This attack occurred two months after the Hafte Tir bombing. The assassin was identified as Massoud Keshmiri, an operative of the People’s Mujahedin of  homeland (also known as the MKO, MEK and PMOI), who had infiltrated the Prime Minister’s office in the guise of a state security official. Rajai was buried in Behesht-e Zahra.

این حمله دو ماه پس از بمباران هفت تیر رخ داده است. این قاتل به عنوان مسعود کشمیری ، عامل مجاهدین خلق (معروف به سازمان مجاهدین خلق ، مجاهدین خلق و مجاهدین خلق) شناخته می شود ، که به جرم یک مقام امنیتی دولتی به دفتر نخست وزیر نفوذ کرده بود. رجایی در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

His political programs were based on constitutional law with a position of privilege for Islam—he insisted on that those who would be in control of the state be Muslim.

 

برنامه های سیاسی وی براساس قانون اساسی و دارای امتیاز ممتازی برای اسلام بود - او اصرار داشت كه كسانی كه می توانند تحت كنترل دولت باشند ، مسلمان باشند.

He also emphasized on the Velayate Faghih and believed that the Islamic government have to cooperates with revolutionary institutions like Islamic revolutionary guard, Islamic courts etc.

وی همچنین بر ولایت فقیه تأکید کرد و معتقد است که دولت اسلامی باید با نهادهای انقلابی مانند پاسداران انقلاب اسلامی ، دادگاههای اسلامی و غیره همکاری کند.

He respected the freedom of all peoples as far as those freedoms don’t deny Islamic law. He also tried to create a consistent government in his tenure.

او به آزادی همه مردم احترام گذاشت ، تا آنجا که این آزادی ها قوانین اسلامی را انکار نمی کنند. او همچنین سعی کرد در دوره تصدی خود یک دولت مداوم ایجاد کند.